faenarius

Latin

Alternative forms

Etymology

From faenum (hay) + -ārius (suffix forming relational adjectives and agent nouns).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /fae̯ˈnaː.ri.us/, [fäe̯ˈnäːriʊs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /feˈna.ri.us/, [feˈnäːrius]

Noun

faenārius m (genitive faenāriī or faenārī); second declension

  1. hay-merchant

Declension

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative faenārius faenāriī
Genitive faenāriī
faenārī1
faenāriōrum
Dative faenāriō faenāriīs
Accusative faenārium faenāriōs
Ablative faenāriō faenāriīs
Vocative faenārie faenāriī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Adjective

faenārius (feminine faenāria, neuter faenārium); first/second-declension adjective

  1. related to hay

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative faenārius faenāria faenārium faenāriī faenāriae faenāria
Genitive faenāriī faenāriae faenāriī faenāriōrum faenāriārum faenāriōrum
Dative faenāriō faenāriō faenāriīs
Accusative faenārium faenāriam faenārium faenāriōs faenāriās faenāria
Ablative faenāriō faenāriā faenāriō faenāriīs
Vocative faenārie faenāria faenārium faenāriī faenāriae faenāria
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.