exspatior
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ekˈspa.ti.or/, [ɛkˈs̠pät̪iɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ekˈspat.t͡si.or/, [ekˈspät̪ː͡s̪ior]
Verb
exspatior (present infinitive exspatiārī, perfect active exspatiātus sum); first conjugation, deponent
- (intransitive) to go off course
- (intransitive) to spread out, spread too far
- (intransitive) to digress
Conjugation
Conjugation of exspatior (first conjugation, deponent) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | exspatior | exspatiāris, exspatiāre |
exspatiātur | exspatiāmur | exspatiāminī | exspatiantur |
imperfect | exspatiābar | exspatiābāris, exspatiābāre |
exspatiābātur | exspatiābāmur | exspatiābāminī | exspatiābantur | |
future | exspatiābor | exspatiāberis, exspatiābere |
exspatiābitur | exspatiābimur | exspatiābiminī | exspatiābuntur | |
perfect | exspatiātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | exspatiātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | exspatiātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | exspatier | exspatiēris, exspatiēre |
exspatiētur | exspatiēmur | exspatiēminī | exspatientur |
imperfect | exspatiārer | exspatiārēris, exspatiārēre |
exspatiārētur | exspatiārēmur | exspatiārēminī | exspatiārentur | |
perfect | exspatiātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | exspatiātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | exspatiāre | — | — | exspatiāminī | — |
future | — | exspatiātor | exspatiātor | — | — | exspatiantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | exspatiārī | exspatiātum esse | exspatiātūrum esse | — | — | — | |
participles | exspatiāns | exspatiātus | exspatiātūrus | — | — | exspatiandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
exspatiandī | exspatiandō | exspatiandum | exspatiandō | exspatiātum | exspatiātū |
References
- “exspatior”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “exspatior”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.