excubitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of excubō.
Participle
excubitus (feminine excubita, neuter excubitum); first/second-declension participle
- slept outdoors
- kept watch
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | excubitus | excubita | excubitum | excubitī | excubitae | excubita | |
Genitive | excubitī | excubitae | excubitī | excubitōrum | excubitārum | excubitōrum | |
Dative | excubitō | excubitō | excubitīs | ||||
Accusative | excubitum | excubitam | excubitum | excubitōs | excubitās | excubita | |
Ablative | excubitō | excubitā | excubitō | excubitīs | |||
Vocative | excubite | excubita | excubitum | excubitī | excubitae | excubita |
References
- “excubitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- excubitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.