exanimans
Latin
Etymology
Present participle of exanimō.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | exanimāns | exanimāns | exanimantēs | exanimantia | |
Genitive | exanimantis | exanimantis | exanimantium | exanimantium | |
Dative | exanimantī | exanimantī | exanimantibus | exanimantibus | |
Accusative | exanimantem | exanimāns | exanimantēs, exanimantīs | exanimantia | |
Ablative | exanimante, exanimantī1 | exanimante, exanimantī1 | exanimantibus | exanimantibus | |
Vocative | exanimāns | exanimāns | exanimantēs | exanimantia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.