espita
Galician
Etymology
Probably from Gothic *đđđčđđżđ (*spitus),[1] from Proto-Germanic *spitĆ (ârodâ); alternatively from a Gothic or Suevic [Term?] form derived from Proto-Germanic *speutÄ (âspearâ).[2] Cognate with Portuguese espeto and Spanish espeto. Compare also English spit and Swedish spett.
Pronunciation
- IPA(key): /esËpitaÌ/
Noun
espita m (plural espitas)
Derived terms
References
- âespitaâ in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006â2013.
- âespitaâ in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- âespitaâ in Ălvarez, Rosario (coord.): Tesouro do lĂ©xico patrimonial galego e portuguĂ©s, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- Joan Coromines, JosĂ© A. Pascual (1983â1991) âespetoâ, in Diccionario crĂtico etimolĂłgico castellano e hispĂĄnico (in Spanish), Madrid: Gredos
- Rivas Quintas, Eligio (2015). Dicionario etimolĂłxico da lingua galega. Santiago de Compostela: TĂłrculo. âISBN, s.v. espeto.
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /esËpita/ [esËpi.tÌȘa]
- Rhymes: -ita
- Syllabification: esâ§piâ§ta
Etymology 1
From Gothic đđđčđđżđ (spitus, âspitâ), from Proto-Germanic *spituz.
Noun
espita f (plural espitas)
Derived terms
Verb
espita
- inflection of espitar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Further reading
- âespitaâ, in Diccionario de la lengua española, VigĂ©sima tercera ediciĂłn, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.