eruditulus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /eː.ruˈdiː.tu.lus/, [eːrʊˈd̪iːt̪ʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /e.ruˈdi.tu.lus/, [eruˈd̪iːt̪ulus]
Adjective
ērudītulus (feminine ērudītula, neuter ērudītulum); first/second-declension adjective (Diminutive of: eruditus)
- only somewhat experienced (sexually)
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ērudītulus | ērudītula | ērudītulum | ērudītulī | ērudītulae | ērudītula | |
Genitive | ērudītulī | ērudītulae | ērudītulī | ērudītulōrum | ērudītulārum | ērudītulōrum | |
Dative | ērudītulō | ērudītulō | ērudītulīs | ||||
Accusative | ērudītulum | ērudītulam | ērudītulum | ērudītulōs | ērudītulās | ērudītula | |
Ablative | ērudītulō | ērudītulā | ērudītulō | ērudītulīs | |||
Vocative | ērudītule | ērudītula | ērudītulum | ērudītulī | ērudītulae | ērudītula |
References
- “eruditulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “eruditulus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- eruditulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- eruditulus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.