erbi
See also: èrbī
Basque
Etymology
First attested in 1643, from Proto-Basque *erbi.
Pronunciation
- IPA(key): /erbi/, [e̞r.β̞i]
Audio (file)
Declension
Declension of erbi (animate, ending in vowel)
indefinite | singular | plural | |
---|---|---|---|
absolutive | erbi | erbia | erbiak |
ergative | erbik | erbiak | erbiek |
dative | erbiri | erbiari | erbiei |
genitive | erbiren | erbiaren | erbien |
comitative | erbirekin | erbiarekin | erbiekin |
causative | erbirengatik | erbiarengatik | erbiengatik |
benefactive | erbirentzat | erbiarentzat | erbientzat |
instrumental | erbiz | erbiaz | erbiez |
inessive | erbirengan | erbiarengan | erbiengan |
locative | — | — | — |
allative | erbirengana | erbiarengana | erbiengana |
terminative | erbirenganaino | erbiarenganaino | erbienganaino |
directive | erbirenganantz | erbiarenganantz | erbienganantz |
destinative | erbirenganako | erbiarenganako | erbienganako |
ablative | erbirengandik | erbiarengandik | erbiengandik |
partitive | erbirik | — | — |
prolative | erbitzat | — | — |
Derived terms
- erbinude
Old High German
Etymology
From Proto-Germanic *arbiją, whence also Old English ierfe, Old Norse arfr.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.