enharinar
Spanish
Etymology
From en- + harina + -ar. Compare Catalan enfarinar, French enfariner, Italian infarinare, Portuguese enfarinhar, Romanian înfăina.
Pronunciation
- IPA(key): /enaɾiˈnaɾ/ [e.na.ɾiˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: en‧ha‧ri‧nar
Verb
enharinar (first-person singular present enharino, first-person singular preterite enhariné, past participle enharinado)
- (transitive) to flour
Conjugation
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive enharinar | |||||||
dative | enharinarme | enharinarte | enharinarle, enharinarse | enharinarnos | enharinaros | enharinarles, enharinarse | |
accusative | enharinarme | enharinarte | enharinarlo, enharinarla, enharinarse | enharinarnos | enharinaros | enharinarlos, enharinarlas, enharinarse | |
with gerund enharinando | |||||||
dative | enharinándome | enharinándote | enharinándole, enharinándose | enharinándonos | enharinándoos | enharinándoles, enharinándose | |
accusative | enharinándome | enharinándote | enharinándolo, enharinándola, enharinándose | enharinándonos | enharinándoos | enharinándolos, enharinándolas, enharinándose | |
with informal second-person singular tú imperative enharina | |||||||
dative | enharíname | enharínate | enharínale | enharínanos | not used | enharínales | |
accusative | enharíname | enharínate | enharínalo, enharínala | enharínanos | not used | enharínalos, enharínalas | |
with informal second-person singular vos imperative enhariná | |||||||
dative | enhariname | enharinate | enharinale | enharinanos | not used | enharinales | |
accusative | enhariname | enharinate | enharinalo, enharinala | enharinanos | not used | enharinalos, enharinalas | |
with formal second-person singular imperative enharine | |||||||
dative | enharíneme | not used | enharínele, enharínese | enharínenos | not used | enharíneles | |
accusative | enharíneme | not used | enharínelo, enharínela, enharínese | enharínenos | not used | enharínelos, enharínelas | |
with first-person plural imperative enharinemos | |||||||
dative | not used | enharinémoste | enharinémosle | enharinémonos | enharinémoos | enharinémosles | |
accusative | not used | enharinémoste | enharinémoslo, enharinémosla | enharinémonos | enharinémoos | enharinémoslos, enharinémoslas | |
with informal second-person plural imperative enharinad | |||||||
dative | enharinadme | not used | enharinadle | enharinadnos | enharinaos | enharinadles | |
accusative | enharinadme | not used | enharinadlo, enharinadla | enharinadnos | enharinaos | enharinadlos, enharinadlas | |
with formal second-person plural imperative enharinen | |||||||
dative | enharínenme | not used | enharínenle | enharínennos | not used | enharínenles, enharínense | |
accusative | enharínenme | not used | enharínenlo, enharínenla | enharínennos | not used | enharínenlos, enharínenlas, enharínense |
Further reading
- “enharinar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.