eminulus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /eːˈmi.nu.lus/, [eːˈmɪnʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /eˈmi.nu.lus/, [eˈmiːnulus]
Adjective
ēminulus (feminine ēminula, neuter ēminulum); first/second-declension adjective
- projecting, protruding a little
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ēminulus | ēminula | ēminulum | ēminulī | ēminulae | ēminula | |
Genitive | ēminulī | ēminulae | ēminulī | ēminulōrum | ēminulārum | ēminulōrum | |
Dative | ēminulō | ēminulō | ēminulīs | ||||
Accusative | ēminulum | ēminulam | ēminulum | ēminulōs | ēminulās | ēminula | |
Ablative | ēminulō | ēminulā | ēminulō | ēminulīs | |||
Vocative | ēminule | ēminula | ēminulum | ēminulī | ēminulae | ēminula |
References
- eminulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- eminulus in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 1, Hahnsche Buchhandlung
- “eminulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.