elocatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of ēlocō.

Participle

ēlocātus (feminine ēlocāta, neuter ēlocātum); first/second-declension participle

  1. let

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ēlocātus ēlocāta ēlocātum ēlocātī ēlocātae ēlocāta
Genitive ēlocātī ēlocātae ēlocātī ēlocātōrum ēlocātārum ēlocātōrum
Dative ēlocātō ēlocātō ēlocātīs
Accusative ēlocātum ēlocātam ēlocātum ēlocātōs ēlocātās ēlocāta
Ablative ēlocātō ēlocātā ēlocātō ēlocātīs
Vocative ēlocāte ēlocāta ēlocātum ēlocātī ēlocātae ēlocāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.