elegandus

Latin

Etymology

Future passive participle of ēlēgō

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /eː.leːˈɡan.dus/, [eːɫ̪eːˈɡän̪d̪ʊs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /e.leˈɡan.dus/, [eleˈɡän̪d̪us]

Participle

ēlēgandus (feminine ēlēganda, neuter ēlēgandum); first/second-declension participle

  1. having to be bequeathed away (out of the family)

Inflection

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ēlēgandus ēlēganda ēlēgandum ēlēgandī ēlēgandae ēlēganda
Genitive ēlēgandī ēlēgandae ēlēgandī ēlēgandōrum ēlēgandārum ēlēgandōrum
Dative ēlēgandō ēlēgandō ēlēgandīs
Accusative ēlēgandum ēlēgandam ēlēgandum ēlēgandōs ēlēgandās ēlēganda
Ablative ēlēgandō ēlēgandā ēlēgandō ēlēgandīs
Vocative ēlēgande ēlēganda ēlēgandum ēlēgandī ēlēgandae ēlēganda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.