eiulatus
Latin
Alternative forms
- ejulātūs
Etymology
Perfect passive participle of eiulō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ei̯.i̯uˈlaː.tus/, [ɛi̯ːʊˈɫ̪äːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /e.juˈla.tus/, [ejuˈläːt̪us]
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | eiulātus | eiulāta | eiulātum | eiulātī | eiulātae | eiulāta | |
Genitive | eiulātī | eiulātae | eiulātī | eiulātōrum | eiulātārum | eiulātōrum | |
Dative | eiulātō | eiulātō | eiulātīs | ||||
Accusative | eiulātum | eiulātam | eiulātum | eiulātōs | eiulātās | eiulāta | |
Ablative | eiulātō | eiulātā | eiulātō | eiulātīs | |||
Vocative | eiulāte | eiulāta | eiulātum | eiulātī | eiulātae | eiulāta |
Declension
Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | eiulātus | eiulātūs |
Genitive | eiulātūs | eiulātuum |
Dative | eiulātuī | eiulātibus |
Accusative | eiulātum | eiulātūs |
Ablative | eiulātū | eiulātibus |
Vocative | eiulātus | eiulātūs |
References
- “eiulatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.