eiulans

Latin

Etymology

Present participle of ēiulō.

Participle

ēiulāns m or f or n (genitive ēiulantis); third declension

  1. lamenting

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative ēiulāns ēiulāns ēiulantēs ēiulantia
Genitive ēiulantis ēiulantis ēiulantium ēiulantium
Dative ēiulantī ēiulantī ēiulantibus ēiulantibus
Accusative ēiulantem ēiulāns ēiulantēs, ēiulantīs ēiulantia
Ablative ēiulante, ēiulantī1 ēiulante, ēiulantī1 ēiulantibus ēiulantibus
Vocative ēiulāns ēiulāns ēiulantēs ēiulantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.