eenduidig
Dutch
Etymology
From een (“one”) + duiden (“to refer to, explain”) + -ig (“-y”), calque of German eindeutig.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌeːnˈdœy̯.dəx/
Audio (file) - Hyphenation: een‧dui‧dig
- Rhymes: -œy̯dəx
Adjective
eenduidig (comparative eenduidiger, superlative eenduidigst)
- univocal (having only one possible meaning) [from early 20th c.]
Inflection
| Inflection of eenduidig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | eenduidig | |||
| inflected | eenduidige | |||
| comparative | eenduidiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | eenduidig | eenduidiger | het eenduidigst het eenduidigste | |
| indefinite | m./f. sing. | eenduidige | eenduidigere | eenduidigste |
| n. sing. | eenduidig | eenduidiger | eenduidigste | |
| plural | eenduidige | eenduidigere | eenduidigste | |
| definite | eenduidige | eenduidigere | eenduidigste | |
| partitive | eenduidigs | eenduidigers | — | |
Derived terms
- eenduidigheid
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.