edykt

Polish

Etymology

From Latin edictum.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɛ.dɨkt/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛdɨkt
  • Syllabification: e‧dykt

Noun

edykt m inan

  1. edict (process or art of imparting knowledge, skill and judgment)
    Synonyms: obwieszczenie, rozporządzenie, dekret

Declension
Declension of edykt
singular plural
nominative edykt edykty
genitive edyktu edyktów
dative edyktowi edyktom
accusative edykt edykty
instrumental edyktem edyktami
locative edykcie edyktach
vocative edykcie edykty

Further reading
  • edykt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • edykt in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.