dziadkowie

Polish

Etymology

From dziadek +‎ -owie.

Pronunciation
  • IPA(key): /d͡ʑatˈkɔ.vjɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvjɛ
  • Syllabification: dziad‧ko‧wie

Noun

dziadkowie m pers pl

  1. grandparents (parents of one's father or mother)
    Synonym: dziadostwo

Declension
Declension of dziadkowie
plural
nominative dziadkowie
genitive dziadków
dative dziadkom
accusative dziadków
instrumental dziadkami
locative dziadkach
vocative dziadkowie

Noun

dziadkowie m pers

  1. nominative/vocative plural of dziadek

Further reading
  • dziadkowie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dziadkowie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.