ducturus
Latin
Etymology
Future active participle of dūcō.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ductūrus | ductūra | ductūrum | ductūrī | ductūrae | ductūra | |
Genitive | ductūrī | ductūrae | ductūrī | ductūrōrum | ductūrārum | ductūrōrum | |
Dative | ductūrō | ductūrae | ductūrō | ductūrīs | ductūrīs | ductūrīs | |
Accusative | ductūrum | ductūram | ductūrum | ductūrōs | ductūrās | ductūra | |
Ablative | ductūrō | ductūrā | ductūrō | ductūrīs | ductūrīs | ductūrīs | |
Vocative | ductūre | ductūra | ductūrum | ductūrī | ductūrae | ductūra |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.