dragha
Old Swedish
Etymology
From Old Norse draga, from Proto-Germanic *draganą.
Conjugation
Conjugation of dragha (strong)
present | past | ||||
---|---|---|---|---|---|
infinitive | dragha | — | |||
participle | draghandi, draghande | draghin | |||
active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
iæk | dragher | draghi, draghe | — | drōgh | drōghi, drōghe |
þū | dragher | draghi, draghe | dragh | drōkt | drōghi, drōghe |
han | dragher | draghi, draghe | — | drōgh | drōghi, drōghe |
vīr | draghum, draghom | draghum, draghom | draghum, draghom | drōghum, drōghom | drōghum, drōghom |
īr | draghin | draghin | draghin | drōghin | drōghin |
þēr | dragha | draghin | — | drōghu, drōgho | drōghin |
mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
iæk | draghs | draghis, draghes | — | drōghs | drōghis, drōghes |
þū | draghs | draghis, draghes | — | drōkts | drōghis, drōghes |
han | draghs | draghis, draghes | — | drōghs | drōghis, drōghes |
vīr | draghums, -oms | draghums, draghoms | — | drōghums, drōghoms | drōghums, drōghoms |
īr | draghins | draghins | — | drōghins | drōghins |
þēr | draghas | draghins | — | drōghus, drōghos | drōghins |
Scottish Gaelic
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.