dowlec

Polish

Etymology

From do- +‎ wlec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdɔ.vlɛt͡s/
  • Rhymes: -ɔvlɛt͡s
  • Syllabification: do‧wlec

Verb

dowlec pf (imperfective dowlekać)

  1. (transitive, colloquial) to get somewhere with something by dragging it
  2. (reflexive with się, colloquial) to get somewhere slowly, with difficulty

Conjugation
Conjugation of dowlec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dowlec
future tense 1st dowlokę dowleczemy
2nd dowleczesz dowleczecie
3rd dowlecze dowloką
impersonal dowlecze się
past tense 1st dowlokłem,
-(e)m dowlókł		 dowlokłam,
-(e)m dowlokła		 dowlokłom,
-(e)m dowlokło		 dowlekliśmy,
-(e)śmy dowlekli		 dowlokłyśmy,
-(e)śmy dowlokły
2nd dowlokłeś,
-(e)ś dowlókł		 dowlokłaś,
-(e)ś dowlokła		 dowlokłoś,
-(e)ś dowlokło		 dowlekliście,
-(e)ście dowlekli		 dowlokłyście,
-(e)ście dowlokły
3rd dowlókł dowlokła dowlokło dowlekli dowlokły
impersonal dowleczono
conditional 1st dowlókłbym,
bym dowlókł		 dowlokłabym,
bym dowlokła		 dowlokłobym,
bym dowlokło		 dowleklibyśmy,
byśmy dowlekli		 dowlokłybyśmy,
byśmy dowlokły
2nd dowlókłbyś,
byś dowlókł		 dowlokłabyś,
byś dowlokła		 dowlokłobyś,
byś dowlokło		 dowleklibyście,
byście dowlekli		 dowlokłybyście,
byście dowlokły
3rd dowlókłby,
by dowlókł		 dowlokłaby,
by dowlokła		 dowlokłoby,
by dowlokło		 dowlekliby,
by dowlekli		 dowlokłyby,
by dowlokły
impersonal dowleczono by
imperative 1st niech dowlokę dowleczmy
2nd dowlecz dowleczcie
3rd niech dowlecze niech dowloką
passive adjectival participle dowleczony dowleczona dowleczone dowleczeni dowleczone
anterior adverbial participle dowlókłszy
verbal noun dowleczenie

or

Conjugation of dowlec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dowlec
future tense 1st dowlekę dowleczemy
2nd dowleczesz dowleczecie
3rd dowlecze dowleką
impersonal dowlecze się
past tense 1st dowlekłem,
-(e)m dowlekł		 dowlekłam,
-(e)m dowlekła		 dowlekłom,
-(e)m dowlekło		 dowlekliśmy,
-(e)śmy dowlekli		 dowlekłyśmy,
-(e)śmy dowlekły
2nd dowlekłeś,
-(e)ś dowlekł		 dowlekłaś,
-(e)ś dowlekła		 dowlekłoś,
-(e)ś dowlekło		 dowlekliście,
-(e)ście dowlekli		 dowlekłyście,
-(e)ście dowlekły
3rd dowlekł dowlekła dowlekło dowlekli dowlekły
impersonal dowleczono
conditional 1st dowlekłbym,
bym dowlekł		 dowlekłabym,
bym dowlekła		 dowlekłobym,
bym dowlekło		 dowleklibyśmy,
byśmy dowlekli		 dowlekłybyśmy,
byśmy dowlekły
2nd dowlekłbyś,
byś dowlekł		 dowlekłabyś,
byś dowlekła		 dowlekłobyś,
byś dowlekło		 dowleklibyście,
byście dowlekli		 dowlekłybyście,
byście dowlekły
3rd dowlekłby,
by dowlekł		 dowlekłaby,
by dowlekła		 dowlekłoby,
by dowlekło		 dowlekliby,
by dowlekli		 dowlekłyby,
by dowlekły
impersonal dowleczono by
imperative 1st niech dowlekę dowleczmy
2nd dowlecz dowleczcie
3rd niech dowlecze niech dowleką
passive adjectival participle dowleczony dowleczona dowleczone dowleczeni dowleczone
anterior adverbial participle dowlekłszy
verbal noun dowleczenie

Further reading
  • dowlec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dowlec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.