dopiec

Polish

Etymology

From do- +‎ piec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdɔ.pjɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpjɛt͡s
  • Syllabification: do‧piec

Verb

dopiec pf (imperfective dopiekać)

  1. (transitive) to bake completely
  2. (intransitive) to bake, to be hot
  3. (intransitive) to trouble, to bother, to harass [+dative = someone]

Conjugation
Conjugation of dopiec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dopiec
future tense 1st dopiekę dopieczemy
2nd dopieczesz dopieczecie
3rd dopiecze dopieką
impersonal dopiecze się
past tense 1st dopiekłem,
-(e)m dopiekł		 dopiekłam,
-(e)m dopiekła		 dopiekłom,
-(e)m dopiekło		 dopiekliśmy,
-(e)śmy dopiekli		 dopiekłyśmy,
-(e)śmy dopiekły
2nd dopiekłeś,
-(e)ś dopiekł		 dopiekłaś,
-(e)ś dopiekła		 dopiekłoś,
-(e)ś dopiekło		 dopiekliście,
-(e)ście dopiekli		 dopiekłyście,
-(e)ście dopiekły
3rd dopiekł dopiekła dopiekło dopiekli dopiekły
impersonal dopieczono
conditional 1st dopiekłbym,
bym dopiekł		 dopiekłabym,
bym dopiekła		 dopiekłobym,
bym dopiekło		 dopieklibyśmy,
byśmy dopiekli		 dopiekłybyśmy,
byśmy dopiekły
2nd dopiekłbyś,
byś dopiekł		 dopiekłabyś,
byś dopiekła		 dopiekłobyś,
byś dopiekło		 dopieklibyście,
byście dopiekli		 dopiekłybyście,
byście dopiekły
3rd dopiekłby,
by dopiekł		 dopiekłaby,
by dopiekła		 dopiekłoby,
by dopiekło		 dopiekliby,
by dopiekli		 dopiekłyby,
by dopiekły
impersonal dopieczono by
imperative 1st niech dopiekę dopieczmy
2nd dopiecz dopieczcie
3rd niech dopiecze niech dopieką
passive adjectival participle dopieczony dopieczona dopieczone dopieczeni dopieczone
anterior adverbial participle dopiekłszy
verbal noun dopieczenie

Further reading
  • dopiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dopiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.