dogodny

Polish

Etymology

From dogodzić +‎ -ny.

Pronunciation

IPA^(key): /dɔˈɡɔd.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔdnɨ
Syllabification: do‧god‧ny

Adjective

dogodny (comparative dogodniejszy, superlative najdogodniejszy, derived adverb dogodnie)

convenient, conducive, commode

Declension

Declension of dogodny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dogodny		dogodna	dogodne	dogodni	dogodne
genitive	dogodnego		dogodnej	dogodnego	dogodnych
dative	dogodnemu		dogodnej	dogodnemu	dogodnym
accusative	dogodnego	dogodny	dogodną	dogodne	dogodnych	dogodne
instrumental	dogodnym		dogodną	dogodnym	dogodnymi
locative	dogodnym		dogodnej	dogodnym	dogodnych

Related terms

Further reading

dogodny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
dogodny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.