dik

See also: dík, dîk, and -dik

Afrikaans

Etymology

From Dutch dik, from Middle Dutch dicke, from Old Dutch *thikki, from Proto-Germanic *þekuz.

Pronunciation
  • Audio(file)

Adjective

dik (attributive dik, comparative dikker, superlative dikste)

  1. thick, bulky
  2. fat, obese
  3. dense, viscous or thick when referring to a liquid or gaseous mass, such as mist

Synonyms
  • (dense): dig
  • (fat or obese): vet

Derived terms
  • dikbek
  • dikderm

Azerbaijani

Etymology

From Proto-Turkic *tik- (“vertical; to to plant vertically”).

Pronunciation
  • IPA(key): [dic], [dit͡ʃ]
  • Audio (Baku)(file)

Adjective

dik (comparative daha dik, superlative ən dik, intensive dimdik)

  1. steep
    Synonym: sarp
  2. upright, vertical
  3. high
    Synonym: yüksək
  4. sharp, pointy
  5. (figurative) stubborn
  6. (figurative) unruly

Derived terms

Noun

dik (definite accusative diki, plural diklər)

  1. elevation, height, highness
  2. hillock

Declension
    Declension of dik
singular plural
nominative dik
 diklər
definite accusative diki
 dikləri
dative dikə
 diklərə
locative dikdə
 diklərdə
ablative dikdən
 diklərdən
definite genitive dikin
 diklərin
    Possessive forms of dik
nominative
singular plural
mənim (“my”) dikim diklərim
sənin (“your”) dikin diklərin
onun (“his/her/its”) diki dikləri
bizim (“our”) dikimiz diklərimiz
sizin (“your”) dikiniz dikləriniz
onların (“their”) diki or dikləri dikləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) dikimi diklərimi
sənin (“your”) dikini diklərini
onun (“his/her/its”) dikini diklərini
bizim (“our”) dikimizi diklərimizi
sizin (“your”) dikinizi diklərinizi
onların (“their”) dikini or diklərini diklərini
dative
singular plural
mənim (“my”) dikimə diklərimə
sənin (“your”) dikinə diklərinə
onun (“his/her/its”) dikinə diklərinə
bizim (“our”) dikimizə diklərimizə
sizin (“your”) dikinizə diklərinizə
onların (“their”) dikinə or diklərinə diklərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) dikimdə diklərimdə
sənin (“your”) dikində diklərində
onun (“his/her/its”) dikində diklərində
bizim (“our”) dikimizdə diklərimizdə
sizin (“your”) dikinizdə diklərinizdə
onların (“their”) dikində or diklərində diklərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) dikimdən diklərimdən
sənin (“your”) dikindən diklərindən
onun (“his/her/its”) dikindən diklərindən
bizim (“our”) dikimizdən diklərimizdən
sizin (“your”) dikinizdən diklərinizdən
onların (“their”) dikindən or diklərindən diklərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) dikimin diklərimin
sənin (“your”) dikinin diklərinin
onun (“his/her/its”) dikinin diklərinin
bizim (“our”) dikimizin diklərimizin
sizin (“your”) dikinizin diklərinizin
onların (“their”) dikinin or diklərinin diklərinin

Verb

dik

  1. second-person singular imperative of dikmək

Dutch

Etymology

From Middle Dutch dicke, from Old Dutch *thicki, from Proto-West Germanic *þikkwī, from Proto-Germanic *þekuz, from Proto-Indo-European *tégus.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɪk/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: dik
  • Rhymes: -ɪk

Adjective

dik (comparative dikker, superlative dikst)

  1. thick
    Antonym: slank
  2. fat
    Antonym: dun
  3. (Netherlands, slang) cool, nice

Inflection
Inflection of dik
uninflected dik
inflected dikke
comparative dikker
positive comparative superlative
predicative/adverbial dikdikkerhet dikst
het dikste
indefinite m./f. sing. dikkedikkeredikste
n. sing. dikdikkerdikste
plural dikkedikkeredikste
definite dikkedikkeredikste
partitive diksdikkers—

Synonyms
  • (all senses): vet

Derived terms

Descendants
  • Afrikaans: dik
  • Berbice Creole Dutch: deki
  • Negerhollands: dik
    • → Virgin Islands Creole: dik (archaic)
  • → Aukan: deki
  • → Papiamentu: diki, dek
  • → Saramaccan: dégi (via Skepi Creole Dutch)
  • → Sranan Tongo: deki

Adverb

dik

  1. fatly, thickly
  2. (modifying "tevreden") well, rather, considerably

Iban

Pronunciation
  • IPA(key): /dik/

Pronoun

dik

  1. you

Limburgish

Etymology 1

See dek.

Alternative forms

Pronunciation
  • IPA(key): /dik/
  • Rhymes: -ik

Adjective

dik (masculine dike̩, feminine dike̩, comparative dike̩r, superlative diikste̩) (Rheinische Dokumenta spelling)

  1. Alternative form of dek (“thick/fat”)
Derived terms
  • Digde̩
  • Dike̩
  • Dikt

Pronunciation
  • IPA(key): /dek/, [dɪk]

Adjective

dik (masculine dikke, feminine dikke, comparative dikker, superlative dikste)

  1. Veldeke spelling spelling of dek
Derived terms

Malay

Alternative forms

Etymology

Clipping of adik, from Proto-Malayic *adi-ʔ, from Proto-Malayo-Chamic *adi-ʔ, from Proto-Malayo-Sumbawan *wadi-ʔ, from Proto-Malayo-Polynesian *huaji-q, from *huaji, from Proto-Austronesian *Suaji.

Pronunciation
  • IPA(key): /dik/, [deʔ]
  • Rhymes: -dik, -ik

Noun

dik (Jawi spelling ديق)

  1. Alternative form of adik.

Further reading

Maltese

Alternative forms

Etymology

From Arabic ذِيكَ (ḏīka, “that”).

Determiner

dik

  1. feminine singular of dak
    Dik il-mara hija l-oħt ta’ l-omm tiegħu.
    That woman is his mother's sister.

Noun

dik f

  1. (euphemistic) apoplexy
  2. (euphemistic) excommunication

Marshallese

Pronunciation
  • (phonetic) IPA(key): [rʲik]
  • (phonemic) IPA(key): /rʲik/
  • Bender phonemes: {dik}

Verb

dik

  1. small
  2. young
  3. little

References

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish دیك (dik), from Proto-Turkic *tik-. Cognate with Old Turkic [script needed] (tik).

Adjective

dik

  1. vertical
  2. (geometry) perpendicular; having a right angle

Derived terms

Verb

dik

  1. second-person singular imperative of dikmek

Zazaki

Etymology

From Arabic دِيك (dīk).

Noun

dik

  1. cock, rooster (bird)

Zealandic

Etymology

From Middle Dutch dicke, from Old Dutch *thicki, from Proto-Germanic *þekuz.

Adjective

dik

  1. thick
  2. fat

Inflection

This adjective needs an inflection-table template.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.