delino
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈdeː.li.noː/, [ˈd̪eːlʲɪnoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈde.li.no/, [ˈd̪ɛːlino]
Conjugation
Conjugation of dēlinō (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | dēlinō | dēlinis | dēlinit | dēlinimus | dēlinitis | dēlinunt |
imperfect | dēlinēbam | dēlinēbās | dēlinēbat | dēlinēbāmus | dēlinēbātis | dēlinēbant | |
future | dēlinam | dēlinēs | dēlinet | dēlinēmus | dēlinētis | dēlinent | |
perfect | dēlīvī | dēlīvistī | dēlīvit | dēlīvimus | dēlīvistis | dēlīvērunt, dēlīvēre | |
pluperfect | dēlīveram | dēlīverās | dēlīverat | dēlīverāmus | dēlīverātis | dēlīverant | |
future perfect | dēlīverō | dēlīveris | dēlīverit | dēlīverimus | dēlīveritis | dēlīverint | |
sigmatic future1 | dēlīsō | dēlīsis | dēlīsit | dēlīsimus | dēlīsitis | dēlīsint | |
passive | present | dēlinor | dēlineris, dēlinere |
dēlinitur | dēlinimur | dēliniminī | dēlinuntur |
imperfect | dēlinēbar | dēlinēbāris, dēlinēbāre |
dēlinēbātur | dēlinēbāmur | dēlinēbāminī | dēlinēbantur | |
future | dēlinar | dēlinēris, dēlinēre |
dēlinētur | dēlinēmur | dēlinēminī | dēlinentur | |
perfect | dēlitus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | dēlitus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | dēlitus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | dēlinam | dēlinās | dēlinat | dēlināmus | dēlinātis | dēlinant |
imperfect | dēlinerem | dēlinerēs | dēlineret | dēlinerēmus | dēlinerētis | dēlinerent | |
perfect | dēlīverim | dēlīverīs | dēlīverit | dēlīverīmus | dēlīverītis | dēlīverint | |
pluperfect | dēlīvissem | dēlīvissēs | dēlīvisset | dēlīvissēmus | dēlīvissētis | dēlīvissent | |
sigmatic aorist1 | dēlīsim | dēlīsīs | dēlīsīt | dēlīsīmus | dēlīsītis | dēlīsint | |
passive | present | dēlinar | dēlināris, dēlināre |
dēlinātur | dēlināmur | dēlināminī | dēlinantur |
imperfect | dēlinerer | dēlinerēris, dēlinerēre |
dēlinerētur | dēlinerēmur | dēlinerēminī | dēlinerentur | |
perfect | dēlitus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | dēlitus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | dēline | — | — | dēlinite | — |
future | — | dēlinitō | dēlinitō | — | dēlinitōte | dēlinuntō | |
passive | present | — | dēlinere | — | — | dēliniminī | — |
future | — | dēlinitor | dēlinitor | — | — | dēlinuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | dēlinere | dēlīvisse | dēlitūrum esse | dēlinī | dēlitum esse | dēlitum īrī | |
participles | dēlinēns | — | dēlitūrus | — | dēlitus | dēlinendus, dēlinundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
dēlinendī | dēlinendō | dēlinendum | dēlinendō | dēlitum | dēlitū |
1At least one use of the archaic "sigmatic future" and "sigmatic aorist" tenses is attested, which are used by Old Latin writers; most notably Plautus and Terence. The sigmatic future is generally ascribed a future or future perfect meaning, while the sigmatic aorist expresses a possible desire ("might want to").
The original perfect was dēlēvī.
See also
References
- “delino”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “delino”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- delino in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.