dacicus

Latin

Etymology

From Dācia + -icus.

Pronunciation

Adjective

dācicus (feminine dācica, neuter dācicum); first/second-declension adjective

  1. Dacian

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dācicus dācica dācicum dācicī dācicae dācica
Genitive dācicī dācicae dācicī dācicōrum dācicārum dācicōrum
Dative dācicō dācicō dācicīs
Accusative dācicum dācicam dācicum dācicōs dācicās dācica
Ablative dācicō dācicā dācicō dācicīs
Vocative dācice dācica dācicum dācicī dācicae dācica

Further reading

  • dacicus”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.