dacicus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈdaː.ki.kus/, [ˈd̪äːkɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈda.t͡ʃi.kus/, [ˈd̪äːt͡ʃikus]
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dācicus | dācica | dācicum | dācicī | dācicae | dācica | |
Genitive | dācicī | dācicae | dācicī | dācicōrum | dācicārum | dācicōrum | |
Dative | dācicō | dācicō | dācicīs | ||||
Accusative | dācicum | dācicam | dācicum | dācicōs | dācicās | dācica | |
Ablative | dācicō | dācicā | dācicō | dācicīs | |||
Vocative | dācice | dācica | dācicum | dācicī | dācicae | dācica |
Further reading
- “dacicus”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.