czeran

Old Polish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *čẽrnъ. First attested in 1248.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /t͡ʃʲɛra(ː)n/
  • IPA(key): (15th CE) /t͡ʃʲɛran/, /t͡ʃʲɛrɒn/

Noun

czeran m animacy unattested

  1. pan, especially one for brewing salt
    • 1874 [1248], Monumenta Medii Aevi Historica res gestas Poloniae illustrantia. Pomniki Dziejowe Wieków Średnich do objaśnienia rzeczy polskich służące, volume IX, page 79:
      In ipsa Bochnia unum caldar, quod vlg. chran nominatur
      [In ipsa Bochnia unum caldar, quod vlg. czran nominatur]

Descendants

  • Polish: trzon
    • Czech: třeň
  • Silesian: strzōn

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.