czeran
Old Polish
Alternative forms
- czran, czrzan, trzan
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *čẽrnъ. First attested in 1248.
Noun
czeran m animacy unattested
- pan, especially one for brewing salt
- 1874 [1248], Monumenta Medii Aevi Historica res gestas Poloniae illustrantia. Pomniki Dziejowe Wieków Średnich do objaśnienia rzeczy polskich służące, volume IX, page 79:
- In ipsa Bochnia unum caldar, quod vlg. chran nominatur
- [In ipsa Bochnia unum caldar, quod vlg. czran nominatur]
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “(trzon) czeran, czran, czrzan, trzan”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.