concelatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of concēlō
Participle
concēlātus (feminine concēlāta, neuter concēlātum); first/second-declension participle
- concealed carefully
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | concēlātus | concēlāta | concēlātum | concēlātī | concēlātae | concēlāta | |
Genitive | concēlātī | concēlātae | concēlātī | concēlātōrum | concēlātārum | concēlātōrum | |
Dative | concēlātō | concēlātō | concēlātīs | ||||
Accusative | concēlātum | concēlātam | concēlātum | concēlātōs | concēlātās | concēlāta | |
Ablative | concēlātō | concēlātā | concēlātō | concēlātīs | |||
Vocative | concēlāte | concēlāta | concēlātum | concēlātī | concēlātae | concēlāta |
Descendants
- Galician: conzado
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.