colatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of cōlō
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cōlātus | cōlāta | cōlātum | cōlātī | cōlātae | cōlāta | |
Genitive | cōlātī | cōlātae | cōlātī | cōlātōrum | cōlātārum | cōlātōrum | |
Dative | cōlātō | cōlātō | cōlātīs | ||||
Accusative | cōlātum | cōlātam | cōlātum | cōlātōs | cōlātās | cōlāta | |
Ablative | cōlātō | cōlātā | cōlātō | cōlātīs | |||
Vocative | cōlāte | cōlāta | cōlātum | cōlātī | cōlātae | cōlāta |
References
- “colatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.