citharizo
Latin
Etymology
From Ancient Greek κιθαρίζω (kitharízō, “I play the lyre”), from κιθάρα (kithára, “lyre”), of pre-Greek origin.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ki.tʰaˈriz.zoː/, [kɪt̪ʰäˈrɪz̪d̪͡z̪oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃi.taˈrid.d͡zo/, [t͡ʃit̪äˈrid̪ː͡z̪o]
Verb
citharizō (present infinitive citharizāre, perfect active citharizāvī, supine citharizātum); first conjugation
- to play the cithara
- 100 BCE – 24 BCE, Cornelius Nepos, Liber de excellentibus ducibus exterarum gentium Epaminodas 2.1:
- Nam et citharizare et cantare ad chordarum sonum doctus est a Dionysio, qui non minore fuit in musicis gloria quam Damon aut Lamprus, quorum pervulgata sunt nomina, cantare tibiis ab Olympiodoro, saltare a Calliphrone.
- For at the lyre and at singing in harmony with its strings he was taught by Dionysius, who is held in no less glory amongst musicians than Damon or Lamprus, whose names are ubiquitous; to sing to the flutes, by Olympiodorus; and to dance by Calliphron.
- Nam et citharizare et cantare ad chordarum sonum doctus est a Dionysio, qui non minore fuit in musicis gloria quam Damon aut Lamprus, quorum pervulgata sunt nomina, cantare tibiis ab Olympiodoro, saltare a Calliphrone.
Usage notes
Conjugation
Related terms
Descendants
- Italian: cetereggiare, citarizzare
- Romanian: cetereza
References
- “citharizo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “citharizo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- citharizo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- citharizo in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.