cendra
Catalan
Etymology
Inherited from Latin cinerem (compare Occitan cendre, French cendre, Italian cenere, Spanish ceniza), from Proto-Indo-European *ken- (“dust, ashes”).
Derived terms
Further reading
- “cendra” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “cendra”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “cendra” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “cendra” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
French
Further reading
- “cendra”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.
Galician
Etymology
From a bad lecture of an 18th century author by a 19th century lexicographer; later incorporated into several 19th and 20th century dictionaries, and subsequently acquiring some minor literary use.[1]
References
- “cendra” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “cendra” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- Pensado, José Luis (1976) “cendra”, in Contribución a la crítica de la lexicografía gallega I (Acta Salmanticensia. Filosofia y Letras.; 98), Salamanca: Universidad de Salamanca, →ISBN
Spanish
Verb
cendra
- inflection of cendrar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.