cealaigh
Irish
Verb
cealaigh (present analytic cealaíonn, future analytic cealóidh, verbal noun cealú, past participle cealaithe)
- to cancel (invalidate, annul)
Conjugation
conjugation of cealaigh (second conjugation)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | cealaím | cealaíonn tú; cealaír† |
cealaíonn sé, sí | cealaímid; cealaíonn muid |
cealaíonn sibh | cealaíonn siad; cealaíd† |
a chealaíonn; a chealaíos / a gcealaíonn*; a gcealaíos* |
cealaítear |
past | chealaigh mé; chealaíos | chealaigh tú; chealaís | chealaigh sé, sí | chealaíomar; chealaigh muid | chealaigh sibh; chealaíobhair | chealaigh siad; chealaíodar | a chealaigh / ar chealaigh* |
cealaíodh | |
past habitual | chealaínn / gcealaínn‡‡ | chealaíteá / gcealaíteᇇ | chealaíodh sé, sí / gcealaíodh sé, s퇇 | chealaímis; chealaíodh muid / gcealaímis‡‡; gcealaíodh muid‡‡ | chealaíodh sibh / gcealaíodh sibh‡‡ | chealaídís; chealaíodh siad / gcealaídís‡‡; gcealaíodh siad‡‡ | a chealaíodh / a gcealaíodh* |
chealaítí / gcealaít퇇 | |
future | cealóidh mé; cealód; cealóchaidh mé† |
cealóidh tú; cealóir†; cealóchaidh tú† |
cealóidh sé, sí; cealóchaidh sé, sí† |
cealóimid; cealóidh muid; cealóchaimid†; cealóchaidh muid† |
cealóidh sibh; cealóchaidh sibh† |
cealóidh siad; cealóid†; cealóchaidh siad† |
a chealóidh; a chealós; a chealóchaidh†; a chealóchas† / a gcealóidh*; a gcealós*; a gcealóchaidh*†; a gcealóchas*† |
cealófar; cealóchar† | |
conditional | chealóinn; chealóchainn† / gcealóinn‡‡; gcealóchainn†‡‡ | chealófá; chealóchthᆠ/ gcealófᇇ; gcealóchthᆇ‡ | chealódh sé, sí; chealóchadh sé, sí† / gcealódh sé, s퇇; gcealóchadh sé, s톇‡ | chealóimis; chealódh muid; chealóchaimis†; chealóchadh muid† / gcealóimis‡‡; gcealódh muid‡‡; gcealóchaimis†‡‡; gcealóchadh muid†‡‡ | chealódh sibh; chealóchadh sibh† / gcealódh sibh‡‡; gcealóchadh sibh†‡‡ | chealóidís; chealódh siad; chealóchadh siad† / gcealóidís‡‡; gcealódh siad‡‡; gcealóchadh siad†‡‡ | a chealódh; a chealóchadh† / a gcealódh*; a gcealóchadh*† |
chealófaí; chealóchthaí† / gcealófa퇇; gcealóchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go gcealaí mé; go gcealaíod† |
go gcealaí tú; go gcealaír† |
go gcealaí sé, sí | go gcealaímid; go gcealaí muid |
go gcealaí sibh | go gcealaí siad; go gcealaíd† |
— | go gcealaítear |
past | dá gcealaínn | dá gcealaíteá | dá gcealaíodh sé, sí | dá gcealaímis; dá gcealaíodh muid |
dá gcealaíodh sibh | dá gcealaídís; dá gcealaíodh siad |
— | dá gcealaítí | |
imperative | cealaím | cealaigh | cealaíodh sé, sí | cealaímis | cealaígí; cealaídh† |
cealaídís | — | cealaítear | |
verbal noun | cealú | ||||||||
past participle | cealaithe |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
cealaigh | chealaigh | gcealaigh |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “cealaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.