ceadaigh
Irish
Verb
ceadaigh (present analytic ceadaíonn, future analytic ceadóidh, verbal noun ceadú, past participle ceadaithe)
Conjugation
conjugation of ceadaigh (second conjugation)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | ceadaím | ceadaíonn tú; ceadaír† |
ceadaíonn sé, sí | ceadaímid; ceadaíonn muid |
ceadaíonn sibh | ceadaíonn siad; ceadaíd† |
a cheadaíonn; a cheadaíos / a gceadaíonn*; a gceadaíos* |
ceadaítear |
past | cheadaigh mé; cheadaíos | cheadaigh tú; cheadaís | cheadaigh sé, sí | cheadaíomar; cheadaigh muid | cheadaigh sibh; cheadaíobhair | cheadaigh siad; cheadaíodar | a cheadaigh / ar cheadaigh* |
ceadaíodh | |
past habitual | cheadaínn / gceadaínn‡‡ | cheadaíteá / gceadaíteᇇ | cheadaíodh sé, sí / gceadaíodh sé, s퇇 | cheadaímis; cheadaíodh muid / gceadaímis‡‡; gceadaíodh muid‡‡ | cheadaíodh sibh / gceadaíodh sibh‡‡ | cheadaídís; cheadaíodh siad / gceadaídís‡‡; gceadaíodh siad‡‡ | a cheadaíodh / a gceadaíodh* |
cheadaítí / gceadaít퇇 | |
future | ceadóidh mé; ceadód; ceadóchaidh mé† |
ceadóidh tú; ceadóir†; ceadóchaidh tú† |
ceadóidh sé, sí; ceadóchaidh sé, sí† |
ceadóimid; ceadóidh muid; ceadóchaimid†; ceadóchaidh muid† |
ceadóidh sibh; ceadóchaidh sibh† |
ceadóidh siad; ceadóid†; ceadóchaidh siad† |
a cheadóidh; a cheadós; a cheadóchaidh†; a cheadóchas† / a gceadóidh*; a gceadós*; a gceadóchaidh*†; a gceadóchas*† |
ceadófar; ceadóchar† | |
conditional | cheadóinn; cheadóchainn† / gceadóinn‡‡; gceadóchainn†‡‡ | cheadófá; cheadóchthᆠ/ gceadófᇇ; gceadóchthᆇ‡ | cheadódh sé, sí; cheadóchadh sé, sí† / gceadódh sé, s퇇; gceadóchadh sé, s톇‡ | cheadóimis; cheadódh muid; cheadóchaimis†; cheadóchadh muid† / gceadóimis‡‡; gceadódh muid‡‡; gceadóchaimis†‡‡; gceadóchadh muid†‡‡ | cheadódh sibh; cheadóchadh sibh† / gceadódh sibh‡‡; gceadóchadh sibh†‡‡ | cheadóidís; cheadódh siad; cheadóchadh siad† / gceadóidís‡‡; gceadódh siad‡‡; gceadóchadh siad†‡‡ | a cheadódh; a cheadóchadh† / a gceadódh*; a gceadóchadh*† |
cheadófaí; cheadóchthaí† / gceadófa퇇; gceadóchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go gceadaí mé; go gceadaíod† |
go gceadaí tú; go gceadaír† |
go gceadaí sé, sí | go gceadaímid; go gceadaí muid |
go gceadaí sibh | go gceadaí siad; go gceadaíd† |
— | go gceadaítear |
past | dá gceadaínn | dá gceadaíteá | dá gceadaíodh sé, sí | dá gceadaímis; dá gceadaíodh muid |
dá gceadaíodh sibh | dá gceadaídís; dá gceadaíodh siad |
— | dá gceadaítí | |
imperative | ceadaím | ceadaigh | ceadaíodh sé, sí | ceadaímis | ceadaígí; ceadaídh† |
ceadaídís | — | ceadaítear | |
verbal noun | ceadú | ||||||||
past participle | ceadaithe |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.