catulio
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kaˈtu.li.oː/, [käˈt̪ʊlʲioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kaˈtu.li.o/, [käˈt̪uːlio]
Verb
catuliō (present infinitive catulīre); fourth conjugation, no passive, no perfect or supine stem
Conjugation
Conjugation of catuliō (fourth conjugation, no supine stem, no perfect stem, active only) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | catuliō | catulīs | catulit | catulīmus | catulītis | catuliunt |
imperfect | catuliēbam | catuliēbās | catuliēbat | catuliēbāmus | catuliēbātis | catuliēbant | |
future | catuliam | catuliēs | catuliet | catuliēmus | catuliētis | catulient | |
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | catuliam | catuliās | catuliat | catuliāmus | catuliātis | catuliant |
imperfect | catulīrem | catulīrēs | catulīret | catulīrēmus | catulīrētis | catulīrent | |
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | catulī | — | — | catulīte | — |
future | — | catulītō | catulītō | — | catulītōte | catuliuntō | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | catulīre | — | — | — | — | — | |
participles | catuliēns | — | — | — | — | — | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
catuliendī | catuliendō | catuliendum | catuliendō | — | — |
Derived terms
- catulītiō
References
- “catulio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- catulio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.