burun

Azerbaijani
Other scripts
Cyrillic бурун
Abjad بورون

Etymology

From Proto-Turkic *burun. Compare Old Turkic [script needed] (burın, burun).

Pronunciation
  • IPA(key): [buˈrun]
  • Audio(file)
  • Hyphenation: bu‧run

Noun

burun (definite accusative burnu, plural burunlar)

  1. (anatomy) nose
    Lazım olmayan yerə burnunu soxma!
    Don't stick your nose where it doesn't belong!
  2. (geography) cape

Usage notes

This noun is one of several Azerbaijani nouns which lose their last vowel in the accusative, genitive and dative singular, and in the singular possessive forms (see more Azerbaijani nouns which lose their last vowel).

Declension
    Declension of burun
singular plural
nominative burun
 burunlar
definite accusative burnu
 burunları
dative burna
 burunlara
locative burunda
 burunlarda
ablative burundan
 burunlardan
definite genitive burnun
 burunların
    Possessive forms of burun
nominative
singular plural
mənim (“my”) burnum burunlarım
sənin (“your”) burnun burunların
onun (“his/her/its”) burnu burunları
bizim (“our”) burnumuz burunlarımız
sizin (“your”) burnunuz burunlarınız
onların (“their”) burnu or burunları burunları
accusative
singular plural
mənim (“my”) burnumu burunlarımı
sənin (“your”) burnunu burunlarını
onun (“his/her/its”) burnunu burunlarını
bizim (“our”) burnumuzu burunlarımızı
sizin (“your”) burnunuzu burunlarınızı
onların (“their”) burnunu or burunlarını burunlarını
dative
singular plural
mənim (“my”) burnuma burunlarıma
sənin (“your”) burnuna burunlarına
onun (“his/her/its”) burnuna burunlarına
bizim (“our”) burnumuza burunlarımıza
sizin (“your”) burnunuza burunlarınıza
onların (“their”) burnuna or burunlarına burunlarına
locative
singular plural
mənim (“my”) burnumda burunlarımda
sənin (“your”) burnunda burunlarında
onun (“his/her/its”) burnunda burunlarında
bizim (“our”) burnumuzda burunlarımızda
sizin (“your”) burnunuzda burunlarınızda
onların (“their”) burnunda or burunlarında burunlarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) burnumdan burunlarımdan
sənin (“your”) burnundan burunlarından
onun (“his/her/its”) burnundan burunlarından
bizim (“our”) burnumuzdan burunlarımızdan
sizin (“your”) burnunuzdan burunlarınızdan
onların (“their”) burnundan or burunlarından burunlarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) burnumun burunlarımın
sənin (“your”) burnunun burunlarının
onun (“his/her/its”) burnunun burunlarının
bizim (“our”) burnumuzun burunlarımızın
sizin (“your”) burnunuzun burunlarınızın
onların (“their”) burnunun or burunlarının burunlarının

Derived terms

References

    Turkish

    Etymology

    Inherited from Ottoman Turkish بورون (burun), ultimately from Proto-Turkic *burun. Compare Old Turkic [script needed] (burın, burun), Southern Altai бурун (burun, “before”), мурун (murun, “nose”).

    Pronunciation
    • IPA(key): [buˈɾun]
    • Audio(file)
    • Hyphenation: bu‧run

    Noun

    burun (definite accusative burnu, plural burunlar)

    1. (anatomy) nose
    2. (geography) cape
    3. toe (front of a shoe)

    Declension
    Inflection
    Nominative burun
    Definite accusative burnu
    Singular Plural
    Nominative burun burunlar
    Definite accusative burnu burunları
    Dative burna burunlara
    Locative burunda burunlarda
    Ablative burundan burunlardan
    Genitive burnun burunların
    Possessive forms
    Nominative
    Singular Plural
    1st singular burnum burunlarım
    2nd singular burnun burunların
    3rd singular burnu burunları
    1st plural burnumuz burunlarımız
    2nd plural burnunuz burunlarınız
    3rd plural burunları burunları
    Definite accusative
    Singular Plural
    1st singular burnumu burunlarımı
    2nd singular burnunu burunlarını
    3rd singular burnunu burunlarını
    1st plural burnumuzu burunlarımızı
    2nd plural burnunuzu burunlarınızı
    3rd plural burunlarını burunlarını
    Dative
    Singular Plural
    1st singular burnuma burunlarıma
    2nd singular burnuna burunlarına
    3rd singular burnuna burunlarına
    1st plural burnumuza burunlarımıza
    2nd plural burnunuza burunlarınıza
    3rd plural burunlarına burunlarına
    Locative
    Singular Plural
    1st singular burnumda burunlarımda
    2nd singular burnunda burunlarında
    3rd singular burnunda burunlarında
    1st plural burnumuzda burunlarımızda
    2nd plural burnunuzda burunlarınızda
    3rd plural burunlarında burunlarında
    Ablative
    Singular Plural
    1st singular burnumdan burunlarımdan
    2nd singular burnundan burunlarından
    3rd singular burnundan burunlarından
    1st plural burnumuzdan burunlarımızdan
    2nd plural burnunuzdan burunlarınızdan
    3rd plural burunlarından burunlarından
    Genitive
    Singular Plural
    1st singular burnumun burunlarımın
    2nd singular burnunun burunlarının
    3rd singular burnunun burunlarının
    1st plural burnumuzun burunlarımızın
    2nd plural burnunuzun burunlarınızın
    3rd plural burunlarının burunlarının

    Derived terms

    Turkmen

    Etymology

    From Proto-Turkic *burun.

    Noun

    burun (definite accusative burny, plural burunlar)

    1. (anatomy) nose

    Declension
    Declension of burun
    singular plural
    nominative burun burunlar
    accusative burny burunlary
    genitive burnuň burunlaryň
    dative burna burunlara
    locative burunda burunlarda
    ablative burundan burunlardan

    Further reading
    • “burun” in Enedilim.com
    • “burun” in Webonary.org

    Uyghur

    Noun

    burun

    1. Latin spelling of بۇرۇن (burun)

    Uzbek
    Other scripts
    Cyrillic бурун (burun)‍
    Latin burun‍
    Perso-Arabic

    Etymology

    From Proto-Turkic *burun.

    Noun

    burun (plural burunlar)

    1. (anatomy) nose

    Declension
    Declension of burun
    singular plural
    nominative burun burunlar
    genitive burunning burunlarning
    dative burunga burunlarga
    definite accusative burunni burunlarni
    locative burunda burunlarda
    ablative burundan burunlardan
    Possessive forms of burun
    my singular plural
    nominative burunim burunlarim
    genitive burunimning burunlarimning
    dative burunimga burunlarimga
    definite accusative burunimni burunlarimni
    locative burunimda burunlarimda
    ablative burunimdan burunlarimdan
    your singular plural
    nominative buruning burunlaring
    genitive buruningning burunlaringning
    dative buruningga burunlaringga
    definite accusative buruningni burunlaringni
    locative buruningda burunlaringda
    ablative buruningdan burunlaringdan
    her/his/its singular plural
    nominative buruni burunlari
    genitive burunining burunlarining
    dative buruniga burunlariga
    definite accusative burunini burunlarini
    locative burunida burunlarida
    ablative burunidan burunlaridan
    our singular plural
    nominative burunimiz burunlarimiz
    genitive burunimizning burunlarimizning
    dative burunimizga burunlarimizga
    definite accusative burunimizni burunlarimizni
    locative burunimizda burunlarimizda
    ablative burunimizdan burunlarimizdan
    your singular plural
    nominative buruningiz burunlaringiz
    genitive buruningizning burunlaringizning
    dative buruningizga burunlaringizga
    definite accusative buruningizni burunlaringizni
    locative buruningizda burunlaringizda
    ablative buruningizdan burunlaringizdan
    their singular plural
    nominative buruni burunlari
    genitive burunining burunlarining
    dative buruniga burunlariga
    definite accusative burunini burunlarini
    locative burunida burunlarida
    ablative burunidan burunlaridan
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.