bluszczyk

Polish

bluszczyk

Etymology

From bluszcz + -yk. First attested in 1593.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbluʂ.t͡ʂɨk/
  • (file)
  • Rhymes: -uʂt͡ʂɨk
  • Syllabification: blusz‧czyk

Noun

bluszczyk m inan

  1. Diminutive of bluszcz
  2. ground-ivy, Glechoma hederacea
    Synonym: bluszczyk kurdybanek

Declension

adjectives
nouns

References

  1. Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “bluszczyk”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  2. bluszczyk in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.