beyin

Azerbaijani
Beyin

Etymology

From Proto-Turkic *bẹńi (“brain”). Cognate with Turkish beyin.

Pronunciation
  • IPA(key): [beˈjin], [beˈin]
  • Audio(file)
  • Hyphenation: be‧yin

Noun

beyin (definite accusative beyni, plural beyinlər)

  1. (anatomy) brain (organ)

Declension
    Declension of beyin
singular plural
nominative beyin
 beyinlər
definite accusative beyni
 beyinləri
dative beynə
 beyinlərə
locative beyində
 beyinlərdə
ablative beyindən
 beyinlərdən
definite genitive beynin
 beyinlərin
    Possessive forms of beyin
nominative
singular plural
mənim (“my”) beynim beyinlərim
sənin (“your”) beynin beyinlərin
onun (“his/her/its”) beyni beyinləri
bizim (“our”) beynimiz beyinlərimiz
sizin (“your”) beyniniz beyinləriniz
onların (“their”) beyni or beyinləri beyinləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) beynimi beyinlərimi
sənin (“your”) beynini beyinlərini
onun (“his/her/its”) beynini beyinlərini
bizim (“our”) beynimizi beyinlərimizi
sizin (“your”) beyninizi beyinlərinizi
onların (“their”) beynini or beyinlərini beyinlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) beynimə beyinlərimə
sənin (“your”) beyninə beyinlərinə
onun (“his/her/its”) beyninə beyinlərinə
bizim (“our”) beynimizə beyinlərimizə
sizin (“your”) beyninizə beyinlərinizə
onların (“their”) beyninə or beyinlərinə beyinlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) beynimdə beyinlərimdə
sənin (“your”) beynində beyinlərində
onun (“his/her/its”) beynində beyinlərində
bizim (“our”) beynimizdə beyinlərimizdə
sizin (“your”) beyninizdə beyinlərinizdə
onların (“their”) beynində or beyinlərində beyinlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) beynimdən beyinlərimdən
sənin (“your”) beynindən beyinlərindən
onun (“his/her/its”) beynindən beyinlərindən
bizim (“our”) beynimizdən beyinlərimizdən
sizin (“your”) beyninizdən beyinlərinizdən
onların (“their”) beynindən or beyinlərindən beyinlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) beynimin beyinlərimin
sənin (“your”) beyninin beyinlərinin
onun (“his/her/its”) beyninin beyinlərinin
bizim (“our”) beynimizin beyinlərimizin
sizin (“your”) beyninizin beyinlərinizin
onların (“their”) beyninin or beyinlərinin beyinlərinin

Turkish
beyin

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish بین (beyn, “brain, mind, understanding, intellect”), vulgar of بینی (beyni), from Old Anatolian Turkish [script needed] (beyni, “brain”), from Proto-Turkic *bẹńi.[1]

cognates

Cognate with Karakhanid [script needed] (méŋi, “brain”), Old Uyghur [script needed] (méyi, “brain”), Azerbaijani beyin (“brain”), Bashkir мейе (meye, “brain”), Chagatai [script needed] (meyin, “brain”), Crimean Tatar miy (“brain”), Chuvash миме (mime, “brain”), Kazakh ми (mi, “brain”), Khakas мии (mii, “brain”), Kipchak [Arabic needed] (meyi, “brain”), Kyrgyz мээ (mee, “brain”), Southern Altai мее (mee, “brain”), Tatar ми (mi, “brain”), Turkmen beýin, beýni (“brain”), Tuvan мээ (mee, “brain”), Uyghur مىڭە (mi'nge, “brain”), Uzbek miya (“brain”), Yakut мэйии (meyii, “brain”).

Pronunciation
  • IPA(key): /be.jin/
  • Hyphenation: be‧yin
  • (file)

Noun

beyin (definite accusative beyni, plural beyinler)

  1. (anatomy) brain (organ)
  2. mind; brains, intelligence
  3. definite genitive singular of bey

Declension
Inflection
Nominative beyin
Definite accusative beyni
Singular Plural
Nominative beyin beyinler
Definite accusative beyni beyinleri
Dative beyne beyinlere
Locative beyinde beyinlerde
Ablative beyinden beyinlerden
Genitive beynin beyinlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular beynim beyinlerim
2nd singular beynin beyinlerin
3rd singular beyni beyinleri
1st plural beynimiz beyinlerimiz
2nd plural beyniniz beyinleriniz
3rd plural beyinleri beyinleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular beynimi beyinlerimi
2nd singular beynini beyinlerini
3rd singular beynini beyinlerini
1st plural beynimizi beyinlerimizi
2nd plural beyninizi beyinlerinizi
3rd plural beyinlerini beyinlerini
Dative
Singular Plural
1st singular beynime beyinlerime
2nd singular beynine beyinlerine
3rd singular beynine beyinlerine
1st plural beynimize beyinlerimize
2nd plural beyninize beyinlerinize
3rd plural beyinlerine beyinlerine
Locative
Singular Plural
1st singular beynimde beyinlerimde
2nd singular beyninde beyinlerinde
3rd singular beyninde beyinlerinde
1st plural beynimizde beyinlerimizde
2nd plural beyninizde beyinlerinizde
3rd plural beyinlerinde beyinlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular beynimden beyinlerimden
2nd singular beyninden beyinlerinden
3rd singular beyninden beyinlerinden
1st plural beynimizden beyinlerimizden
2nd plural beyninizden beyinlerinizden
3rd plural beyinlerinden beyinlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular beynimin beyinlerimin
2nd singular beyninin beyinlerinin
3rd singular beyninin beyinlerinin
1st plural beynimizin beyinlerimizin
2nd plural beyninizin beyinlerinizin
3rd plural beyinlerinin beyinlerinin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular beynim beyinlerim
2nd singular beyinsin beyinlersin
3rd singular beyin
beyindir		 beyinler
beyinlerdir
1st plural beyniz beyinleriz
2nd plural beyinsiniz beyinlersiniz
3rd plural beyinler beyinlerdir

Derived terms

Adjective

beyin (not comparable)

  1. (not comparable) cerebral, encephalic

References
  1. Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*bejŋi”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.