beperkt

Dutch

Pronunciation
  • IPA(key): /bəˈpɛrkt/
  • audio(file)
  • Hyphenation: be‧perkt
  • Rhymes: -ɛrkt

Etymology 1

From beperken.

Adjective

beperkt (comparative beperkter, superlative beperktst)

  1. restricted, limited
    Synonym: beknopt
    Antonyms: uitvoerig, uitgebreid
Inflection
Inflection of beperkt
uninflected beperkt
inflected beperkte
comparative beperkter
positive comparative superlative
predicative/adverbial beperktbeperkterhet beperktst
het beperktste
indefinite m./f. sing. beperktebeperkterebeperktste
n. sing. beperktbeperkterbeperktste
plural beperktebeperkterebeperktste
definite beperktebeperkterebeperktste
partitive beperktsbeperkters—
Derived terms
  • beperktheid

Participle

beperkt

  1. past participle of beperken
Inflection
Inflection of beperkt
uninflected beperkt
inflected beperkte
positive
predicative/adverbial beperkt
indefinite m./f. sing. beperkte
n. sing. beperkt
plural beperkte
definite beperkte
partitive beperkts

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

beperkt

  1. inflection of beperken:
    1. second/third-person singular present indicative
    2. (archaic) plural imperative
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.