benieuwen

Dutch

Etymology

From nieuw +‎ be- -en.

Pronunciation
  • IPA(key): /bəˈniu̯ə(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: be‧nieu‧wen
  • Rhymes: -iu̯ən

Verb

benieuwen

  1. (transitive) to arouse a feeling of curiosity or longing to see, hear or understand something
    Het zal mij benieuwen!
    I can't wait!

Inflection
Inflection of benieuwen (weak, prefixed)
infinitive benieuwen
past singular benieuwde
past participle benieuwd
infinitive benieuwen
gerund benieuwen n
present tense past tense
1st person singular benieuwbenieuwde
2nd person sing. (jij) benieuwtbenieuwde
2nd person sing. (u) benieuwtbenieuwde
2nd person sing. (gij) benieuwtbenieuwde
3rd person singular benieuwtbenieuwde
plural benieuwenbenieuwden
subjunctive sing.1 benieuwebenieuwde
subjunctive plur.1 benieuwenbenieuwden
imperative sing. benieuw
imperative plur.1 benieuwt
participles benieuwendbenieuwd
1) Archaic.

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.