baczenie

Old Polish

Etymology

From baczyć + -enie. First attested in 1450.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /baːt͡ʃʲɛɲɛː/
  • IPA(key): (15th CE) /bɒt͡ʃʲɛɲe/

Noun

baczenie n

  1. verbal noun of baczyć (heeding, paying attention, noticing)
  2. verbal noun of baczyć (consideration, contemplation)
    • 1916 [second half of the 15th century], Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski, Greater Poland, page 103 arg:
      O glembokych tayemnycz baczenyu
      [O głębokich tajemnic baczeniu]

Descendants

  • Polish: baczenie

References

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish baczenie. By surface analysis, baczyć + -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /baˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /bɒˈt͡ʂɛ.ɲe/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: ba‧cze‧nie

Noun

baczenie n

  1. verbal noun of baczyć
  2. (archaic) heed, alertness, vigilance
    Synonyms: czujność, uwaga

Declension

References

    Further reading

    • baczenie in Polish dictionaries at PWN
    • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “baczenie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
    • Paweł Kupiszewski (07.11.2012) “BACZENIE”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
    • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “baczenie”, in Słownik języka polskiego
    • Aleksander Zdanowicz (1861) “baczenie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
    • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “baczenie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 80
    • baczenie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.