attinens

Latin

Etymology

Present participle of attineō.

Participle

attinēns (genitive attinentis); third-declension one-termination participle

  1. keeping, detaining etc.

Declension

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative attinēns attinentēs attinentia
Genitive attinentis attinentium
Dative attinentī attinentibus
Accusative attinentem attinēns attinentēs
attinentīs
attinentia
Ablative attinente
attinentī1
attinentibus
Vocative attinēns attinentēs attinentia

1When used purely as an adjective.

Descendants

  • Italian: attinente
  • Portuguese: atinente
  • Spanish: atinente
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.