astituo
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /asˈti.tu.oː/, [äs̠ˈt̪ɪt̪uoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /asˈti.tu.o/, [äsˈt̪iːt̪uo]
Verb
astituō (present infinitive astituere, perfect active astituī, supine astitūtum); third conjugation
Conjugation
Conjugation of astituō (third conjugation, no supine stem, no perfect stem) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | astituō | astituis | astituit | astituimus | astituitis | astituunt |
imperfect | astituēbam | astituēbās | astituēbat | astituēbāmus | astituēbātis | astituēbant | |
future | astituam | astituēs | astituet | astituēmus | astituētis | astituent | |
passive | present | astituor | astitueris, astituere |
astituitur | astituimur | astituiminī | astituuntur |
imperfect | astituēbar | astituēbāris, astituēbāre |
astituēbātur | astituēbāmur | astituēbāminī | astituēbantur | |
future | astituar | astituēris, astituēre |
astituētur | astituēmur | astituēminī | astituentur | |
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | astituam | astituās | astituat | astituāmus | astituātis | astituant |
imperfect | astituerem | astituerēs | astitueret | astituerēmus | astituerētis | astituerent | |
passive | present | astituar | astituāris, astituāre |
astituātur | astituāmur | astituāminī | astituantur |
imperfect | astituerer | astituerēris, astituerēre |
astituerētur | astituerēmur | astituerēminī | astituerentur | |
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | astitue | — | — | astituite | — |
future | — | astituitō | astituitō | — | astituitōte | astituuntō | |
passive | present | — | astituere | — | — | astituiminī | — |
future | — | astituitor | astituitor | — | — | astituuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | astituere | — | — | astituī | — | — | |
participles | astituēns | — | — | — | — | astituendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
astituendī | astituendō | astituendum | astituendō | — | — |
References
- “astituo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “astituo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.