assumptus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of assūmō.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | assūmptus | assūmpta | assūmptum | assūmptī | assūmptae | assūmpta | |
Genitive | assūmptī | assūmptae | assūmptī | assūmptōrum | assūmptārum | assūmptōrum | |
Dative | assūmptō | assūmptō | assūmptīs | ||||
Accusative | assūmptum | assūmptam | assūmptum | assūmptōs | assūmptās | assūmpta | |
Ablative | assūmptō | assūmptā | assūmptō | assūmptīs | |||
Vocative | assūmpte | assūmpta | assūmptum | assūmptī | assūmptae | assūmpta |
Descendants
References
- “assumptus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- assumptus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.