assolatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of assolō.

Participle

assolātus m (feminine assolāta, neuter assolātum); first/second declension

  1. levelled, razed (to the ground)

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative assolātus assolāta assolātum assolātī assolātae assolāta
Genitive assolātī assolātae assolātī assolātōrum assolātārum assolātōrum
Dative assolātō assolātae assolātō assolātīs assolātīs assolātīs
Accusative assolātum assolātam assolātum assolātōs assolātās assolāta
Ablative assolātō assolātā assolātō assolātīs assolātīs assolātīs
Vocative assolāte assolāta assolātum assolātī assolātae assolāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.