androny

Polish

Etymology

From Latin andrōn (“junction”), possibly under influence of Italian androne (“hallway”) with semantic shifts of public place > place where people meet to share rumors > rumors > nonsense.[1] First attested in 1698.[2]

Pronunciation

IPA^(key): /anˈdrɔ.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔnɨ
Syllabification: an‧dro‧ny

Noun

androny nvir pl

(literary) nonsense, poppycock
Synonyms: see Thesaurus:nonsens

pleść androny ― to spew nonsense

Declension

Declension of androny

	plural
nominative	androny
genitive	andronów
dative	andronom
accusative	androny
instrumental	andronami
locative	andronach
vocative	androny

References

Adam Fałowski (2022) Słownik etymologiczny polszczyzny potocznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, →ISBN
Włodzimierz Gruszczyński (05.11.2020) “ANDRONY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

androny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
androny in Polish dictionaries at PWN
Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “androny”, in Słownik języka polskiego‎
Aleksander Zdanowicz (1861) “androny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “androny”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 1, Warsaw, page 35
Brückner, Aleksander (1927) “androny”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Adam Fałowski (2022) Słownik etymologiczny polszczyzny potocznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, →ISBN

[2] Włodzimierz Gruszczyński (05.11.2020) “ANDRONY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]