agnoscens
Latin
Etymology
Present participle of agnoscō.
Participle
agnoscēns m, f, n (genitive agnoscentis); third declension
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | agnoscēns | agnoscēns | agnoscentēs | agnoscentia | |
Genitive | agnoscentis | agnoscentis | agnoscentium | agnoscentium | |
Dative | agnoscentī | agnoscentī | agnoscentibus | agnoscentibus | |
Accusative | agnoscentem | agnoscēns | agnoscentēs | agnoscentia | |
Ablative | agnoscentī | agnoscentī | agnoscentibus | agnoscentibus | |
Vocative | agnoscēns | agnoscēns | agnoscentēs | agnoscentia |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.