afiblar
Catalan
Pronunciation
Verb
afiblar (first-person singular present afiblo, first-person singular preterite afiblí, past participle afiblat)
Conjugation
infinitive | afiblar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | afiblant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | afiblat | afiblada | |||||
plural | afiblats | afiblades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | afiblo | afibles | afibla | afiblem | afibleu | afiblen | |
imperfect | afiblava | afiblaves | afiblava | afiblàvem | afiblàveu | afiblaven | |
future | afiblaré | afiblaràs | afiblarà | afiblarem | afiblareu | afiblaran | |
preterite | afiblí | afiblares | afiblà | afiblàrem | afiblàreu | afiblaren | |
conditional | afiblaria | afiblaries | afiblaria | afiblaríem | afiblaríeu | afiblarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | afibli | afiblis | afibli | afiblem | afibleu | afiblin | |
imperfect | afiblés | afiblessis | afiblés | afibléssim | afibléssiu | afiblessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
affirmative | — | afibla | afibli | afiblem | afibleu | afiblin | |
negative (no) | — | no afiblis | no afibli | no afiblem | no afibleu | no afiblin |
Derived terms
- afiblall
Further reading
- “afiblar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “afiblar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “afiblar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “afiblar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.