afglijden
Dutch
Etymology
From Middle Dutch afgliden, equivalent to af + glijden.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑfˌxlɛi̯.də(n)/
Audio (file) - Hyphenation: af‧glij‧den
Inflection
| Inflection of afglijden (strong class 1, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afglijden | |||
| past singular | gleed af | |||
| past participle | afgegleden | |||
| infinitive | afglijden | |||
| gerund | afglijden n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | glijd af | gleed af | afglijd | afgleed |
| 2nd person sing. (jij) | glijdt af | gleed af | afglijdt | afgleed |
| 2nd person sing. (u) | glijdt af | gleed af | afglijdt | afgleed |
| 2nd person sing. (gij) | glijdt af | gleedt af | afglijdt | afgleedt |
| 3rd person singular | glijdt af | gleed af | afglijdt | afgleed |
| plural | glijden af | gleden af | afglijden | afgleden |
| subjunctive sing.1 | glijde af | glede af | afglijde | afglede |
| subjunctive plur.1 | glijden af | gleden af | afglijden | afgleden |
| imperative sing. | glijd af | |||
| imperative plur.1 | glijdt af | |||
| participles | afglijdend | afgegleden | ||
| 1) Archaic. | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.