advero
See also: adveró
Catalan
Latin
Alternative forms
Verb
advērō (present infinitive advērāre, perfect active advērāvī, supine advērātum); first conjugation (Early Medieval Latin)
- to authenticate, verify
- to estimate, appraise
Conjugation
Conjugation of advērō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | advērō | advērās | advērat | advērāmus | advērātis | advērant |
imperfect | advērābam | advērābās | advērābat | advērābāmus | advērābātis | advērābant | |
future | advērābō | advērābis | advērābit | advērābimus | advērābitis | advērābunt | |
perfect | advērāvī | advērāvistī | advērāvit | advērāvimus | advērāvistis | advērāvērunt, advērāvēre | |
pluperfect | advērāveram | advērāverās | advērāverat | advērāverāmus | advērāverātis | advērāverant | |
future perfect | advērāverō | advērāveris | advērāverit | advērāverimus | advērāveritis | advērāverint | |
passive | present | advēror | advērāris, advērāre |
advērātur | advērāmur | advērāminī | advērantur |
imperfect | advērābar | advērābāris, advērābāre |
advērābātur | advērābāmur | advērābāminī | advērābantur | |
future | advērābor | advērāberis, advērābere |
advērābitur | advērābimur | advērābiminī | advērābuntur | |
perfect | advērātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | advērātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | advērātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | advērem | advērēs | advēret | advērēmus | advērētis | advērent |
imperfect | advērārem | advērārēs | advērāret | advērārēmus | advērārētis | advērārent | |
perfect | advērāverim | advērāverīs | advērāverit | advērāverīmus | advērāverītis | advērāverint | |
pluperfect | advērāvissem | advērāvissēs | advērāvisset | advērāvissēmus | advērāvissētis | advērāvissent | |
passive | present | advērer | advērēris, advērēre |
advērētur | advērēmur | advērēminī | advērentur |
imperfect | advērārer | advērārēris, advērārēre |
advērārētur | advērārēmur | advērārēminī | advērārentur | |
perfect | advērātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | advērātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | advērā | — | — | advērāte | — |
future | — | advērātō | advērātō | — | advērātōte | advērantō | |
passive | present | — | advērāre | — | — | advērāminī | — |
future | — | advērātor | advērātor | — | — | advērantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | advērāre | advērāvisse | advērātūrum esse | advērārī | advērātum esse | advērātum īrī | |
participles | advērāns | — | advērātūrus | — | advērātus | advērandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
advērandī | advērandō | advērandum | advērandō | advērātum | advērātū |
Descendants
References
- Walther von Wartburg (1928–2002) “vērus”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch (in German), volumes 14: U–Z, page 331
- Niermeyer, Jan Frederik (1976) “adverare”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill, page 24
Spanish
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.