aduim
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒdujim]
- Hyphenation: adu‧im
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | aduim |
accusative | — | aduimat |
dative | — | aduimnak |
instrumental | — | aduimmal |
causal-final | — | aduimért |
translative | — | aduimmá |
terminative | — | aduimig |
essive-formal | — | aduimként |
essive-modal | — | aduimul |
inessive | — | aduimban |
superessive | — | aduimon |
adessive | — | aduimnál |
illative | — | aduimba |
sublative | — | aduimra |
allative | — | aduimhoz |
elative | — | aduimból |
delative | — | aduimról |
ablative | — | aduimtól |
non-attributive possessive - singular |
— | aduimé |
non-attributive possessive - plural |
— | aduiméi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.