adbibens
Latin
Etymology
Present participle of adbibō
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | adbibēns | adbibēns | adbibentēs | adbibentia | |
Genitive | adbibentis | adbibentis | adbibentium | adbibentium | |
Dative | adbibentī | adbibentī | adbibentibus | adbibentibus | |
Accusative | adbibentem | adbibēns | adbibentēs, adbibentīs | adbibentia | |
Ablative | adbibente, adbibentī1 | adbibente, adbibentī1 | adbibentibus | adbibentibus | |
Vocative | adbibēns | adbibēns | adbibentēs | adbibentia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.