adaucturus

Latin

Etymology

Future active participle of adaugeō.

Participle

adauctūrus m (feminine adauctūra, neuter adauctūrum); first/second declension

  1. about to augment

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative adauctūrus adauctūra adauctūrum adauctūrī adauctūrae adauctūra
Genitive adauctūrī adauctūrae adauctūrī adauctūrōrum adauctūrārum adauctūrōrum
Dative adauctūrō adauctūrae adauctūrō adauctūrīs adauctūrīs adauctūrīs
Accusative adauctūrum adauctūram adauctūrum adauctūrōs adauctūrās adauctūra
Ablative adauctūrō adauctūrā adauctūrō adauctūrīs adauctūrīs adauctūrīs
Vocative adauctūre adauctūra adauctūrum adauctūrī adauctūrae adauctūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.